در این مطلب میخوایم در مورد تلسکوپ ها با شما صحبت کنیم، البته این مطلب در حد معرفی کوتاه هست و هر کدوم از این تلسکوپ ها رو به صورت جداگانه در مطلبهای جدا بررسی میکنیم پس با این معرفی اجمالی با ما همراه باشید.
تلسکوپ های رادیویی

امواج رادیویی توسط اجرام سماوی و ابرهای گازی میان ستاره ای تولید میشن. بخش زیادیشون از جو زمین رد میشن و به شکل دستنخوردهای به سطح زمین میرسن؛ ولی طول موج های بلندتری که این امواج دارن باعث میشن تا تشخیص منابع اونها سختتر بشه. برای آشکارسازی تصاویر واضحتری از منابع رادیویی سماوی، ستاره شناسها از آنتن های شبیه بشقاب فلزی مثل آنتن های آرایهای خیلی بزرگ در نیومکزیکو در ایالات متحده آمریکا (عکس بالا) استفاده میکنن و سیگنال هایی که توسط آنتن های مختلف دریافت میشه رو با هم ترکیب میکنن تا دادههای شفافتر و دقیقتری بهدست بیارن.
تلسکوپ های ریزموج

ریزموج ها کوتاهترین امواج رادیویی حساب میشن و توسط اجرامی مثل ستاره هایی که در مرحله تولد و شکلگیری هستن تابش میشن. نوع دیگهای از این امواج با تابش پیش زمینه ای کیهانی مرتبط هست. بازتابی از مهبانگ (یا همون بیگ بنگ) این امواج رو میشه از روی زمین به کمک گیرندههایی مثل تلسکوپ قطب جنوب (عکس بالا) دریافت کرد ولی تمام ویژگی و جزئیاتشون فقط از طریق رصدهای فضایی و ماهواره هایی مثل WMAP قابل دیدن هست.
تلسکوپ های فروسرخ

امواج فروسرخ نزدیکترین امواج طیف الکترومغناطیس به انتهای قرمز طیف رنگی هستن. امواج فروسرخ وابسته به امواج گرمایی هستن که توسط اجرامی تابش میشن که دما یا انرژی لازم رو برای این که در طیف مریی تابش کنن ندارن. بعضی از این تابش ها رو میشه با کمک تلسکوپ هایی که تو ارتفاعات بالا و روی نوک قلههای بلند قرار دارن از روی زمین دریافت کرد (مثل تلسکوپ های فروسرخ انگلیس در موناکی، عکس بالا) ولی امواج کمانرژیتر رو تنها میشه با کمک تلسکوپ های فضایی که در دمای پایین کار میکنن آشکار کرد.
تلسکوپ های نور مرئی

اغتشاش های جو زمین باعث میشه تا تصاویر تلسکوپ ها محو و غیرشفاف بشن. همچنین اندازه آینهی اولیهی تلسکوپ ها، مرزی رو برای مقدار سطح جمعآوریکنندهی نور و مقدار جزئیاتی که این تلسکوپ ها میتونن آشکار کنن بهوجود میارن. تلسکوپ های مداری بهطور دائم در حال پیشرفت هستن و میتونن تصاویر شفافتر و واضحتری رو به ما بدن. تلسکوپ های دوقلوی رصدخانه ی کِک (عکس بالا) از آینهی 10 متری و سیستمهای تنظیم کامپیوتری برای تولید تصویری واضح استفاده میکنن.
تلسکوپ های انرژی بالا

اتفاقات عظیم و پرآشوب عالم ما تابش هایی با طول موج های کوتاهتر و انرژیهای بیشتر از نور مریی، تولید میکنن. رصدخانه های فرابنفش، اشعه ی ایکس و پرتوهای گاما (جایگزینهای تلسکوپ پرتوی گاما کامپتون، عکس بالا) در مدار زمین قرار دارن. اغلب پرتوهای ایکس و گاما رو نمیشه با کمک آینههای معمولی جمع و کانونی کرد و بههمین دلیل راهکارهای دیگهای برای این کار نیاز هست.